Zanim odpowiem na to pytanie, zajrzę na chwilę na drugi brzeg Atlantyku i odniosę się do problemu przestępczości wśród Afroamerykanów - ludzi, często, gęsto nawet o intensywniejszym kolorze skóry, niż ci co teraz w Europie gwałcą, lub do gwałtów sposobią, jak tylko przez morze przepłyną, czy przez mur przeskoczą.
Bo jak to jest i dlaczego przestępczość jest tym wyższa im ktoś jest ciemniejszy (fizycznie)? A tak właśnie jest!
Powielam jakieś stereotypowe poglądy. Nic z tego! Twarde, prawdziwe dane, a już w szczególności w odniesieniu do młodych mężczyzn, przerażająco twarde i prawdziwe.
Czyli, że co z natury są tacy? Nie mogliby być kulturalni i eleganccy? Spokojni i mili? Muszą być brudnymi i brutalnymi zwierzętami, co za nic sobie mają nasze prawa, zwyczaje, kobiety...?
Wersje odpowiedzi: optymistyczna, pesymistyczna, rasistowska, antyrasistowska, komunistyczna, liberalna, psychologiczna, dziecinna, miła, sympatyczna, wredna, uproszczona, pogłębiona ..... i prawdziwa, są szczęśliwie w tym przypadku identyczne. No może jakaś humorystyczna byłaby inna.
W uśrednionej wersji społeczeństwa, jest równie uśrednione przyzwolenie na wejście w konflikt z prawem. To uśrednione przyzwolenie, jest tożsame z brakiem przyzwolenia na pójście do więzienia. Ale jak to ze średnią, nie mówi o żadnej rzeczywistości. I tak młodzi mężczyźni, czy chłopcy pochodzenia postniewolniczego, nie uważają, by łamanie prawa było czymś szczególnie mocno stygmatyzującym. Najprościej rzecz ujmując, popełnienie przestępstwa, i ewentualna związana z tym kara, są całkowicie do przyjęcia, i to nawet nie tylko przez tych ludzi, ale też przez ich sąsiadów, znajomych, przyjaciół, ewentualnych pracodawców, przez ich krąg społeczny, ich rzeczywiste, realne otoczenie, nie przez jakąś abstrakcyjną średnią krajową, której się to może nie podobać. Tak, tej średniej krajowej to się nie podoba, ale czym to grozi jakiemuś konkretnemu facetowi z przedmieść jakiejś atlanty czy waszyngtonu? Że ta średnia, za karę, nie będzie mogła go zrobić prezesem banku, czy kongresmenem? Przerażająca perspektywa, a tak na to przecież liczył i on, i jego rodzina.
Czemu USA nie zasymilowało znacznej części swoich mieszkańców, to temat na bardzo długą rozmowę. Byłaby, może być ciekawa, ale nie na dziś. Zostańmy przy stwierdzeniu faktu - nie ma nic dziwnego, w tym, że jakaś część społeczeństwa, jeśli nie czuje się z pozostałą częścią, nawet ze zdecydowaną większością, silnie związana, może nie przestrzegać norm tej większości, może mieć normy własne. Nic tu do rzeczy nie będzie miało, czy będą to prawa spisane, czy tylko zwyczajowe, czy za jednymi będzie stała sankcja sądowo-policyjna, a za drugimi zwyczajowa. Ludzie tak, czy siak robić będą tylko i aż tyle, na ile pozwoli im ich system wartości.
Wracając, zza wielkiej wody, do europejskiego bajorka, pozwolę sobie przywieźć odpowiedź na pytanie zawarte w zdaniu pierwszym. Otóż gwałcą bo mogą gwałcić, bo mogą wszystko. Wyrwani ze swojego świata, w tym do którego dotarli niezakotwiczeniu. Co ich może powstrzymać? Są ludźmi w próżni, bo są nikim.
Europa nie ma problemu z przyjmowaniem imigrantów. Europa nie przyjmuje imigrantów, przyjmuje tylko niepotrzebne zera. I takie te zera będą, niezależnie od tego czy będą dwa, czy dwa miliony, jak długo nie będzie dla nich miejsca, jak długo nie będą dla starego kontynentu przedstawiali realnej wartości. Po wyzwoleniu Murzynów w Stanach, doszło do interesującej zmiany. Potrzebni wcześniej niewolnicy, w jednej chwili przemienili się w śmieci. Bo społeczeństwo Południa potrzebowało bezpłatnej siły roboczej, na płatną popyt był żałośnie niski. Ci, których uwolnienie spotkało, mogli przynajmniej korzystać z tej wolności tak, że albo zmienili klimat, albo jej używali tak, by nie urazić byłych właścicieli. Napływający do Europy mieszkańcy Syrii, czy Afganistanu niestety tak zrobić nie mogą. Właściwie to zostaje im mieć nadzieję, że ktoś w tym ich edenie wymyśli, co z nimi można zrobić.
I tu jestem pesymistą. Ten ktoś jak nawet wymyśli, to powinien powiedzieć coś takiego: "Przyjmiemy ich bo są nam potrzebni, bo będą dobrymi sąsiadami, dobrymi kolegami, uczciwymi pracownikami, dobrymi mężami dla naszych córek i dobrymi żonami dla naszych synów, pozwolimy im zbudować meczety i synagogi, pozwolimy im uczyć się i rozmawiać w jakim będą chcieli języku. Pozwolimy im być nami.". Powie tak ktoś? Posłucha go ktoś? Przecież to wprost oznacza, że jeśli tych imigrantów przyjmiemy, a nie tylko pozwolimy tu przybyć, to nasz świat przestanie istnieć. Nie będzie już naszego świata, tego do którego się przyzwyczailiśmy, pozwolimy go nieodwracalnie zmienić. Co więcej nie będzie też tego świata, do którego oni zmierzali. To raczej nie będzie nowy, wspaniały świat. Albo tak, my ich przyjmiemy jak brata do swego domu, póki co braciszek jest młodszy i słabszy, ale przecież może kiedyś urosnąć, a jak już będzie duży i silny, to przecież może nas z naszego własnego domu wyrzucić, albo zesłać na strych lub do piwnicy. Nie może tak być? Nie wiem, jaki mógłby być przyszły, wspólny świat, nie wiem lepszy, gorszy, z pewnością będzie trudniej. I obiektywnie trudno się tego nie bać.
